Het laatste woord- Leif GW Persson

Flaptekst:
Lars Martin Johansson, gepensioneerd directeur van de Nationale Recherche Politie, heeft een beroerte gehad en is opgenomen in het ziekenhuis. Zijn ongezonde levensstijl heeft zijn tol geëist. In het ziekenhuis stuit hij onverwacht op nieuwe informatie over een oude, onopgeloste zaak: de verkrachting van en de moord op de negenjarige Yasmine Ermegan. De zaak is reeds gesloten maar Johansson kan de afleiding goed gebruiken en stort zich volledig op de zaak. Hij verzamelt een team mensen om zich heen en ontrafelt met hun hulp een pedofielennetwerk. Naarmate het onderzoek vordert, gaat het echter steeds slechter met Johansson...

Het laatste woord- Leif GW Persson
Publicatiedatum: 2012
Originele titel:  Den döende detektiven (2010)
Vertaling: E. van der Heijden & K. Snoeijing
Uitgeverij: De Bezige Bij - Cargo
ISBN: 90-234-7453- / 456 p.

BOB-score  5/5

Onzin van gestoorde hoogleraar
In 1981 debuteert politieman Lars Martin Johansson samen met zijn collega Bo Jarnebring in het boek Het varkensfeest van criminoloog Leif GW Persson. Dertig jaar later werkt het gepensioneerde duo voor de laatste keer gezamenlijk aan een moordzaak in Het laatste woord. Een boek waarvoor Persson voor de derde keer in zijn carriére als schrijver de prijs voor beste Zweedse misdaadroman krijgt toebedeeld. Kers op de taart is in 2011 de Glazen sleutel, prijs voor beste Scandinavische thriller.
Het beste wat de zwaarlijvige Lars Johansson, naar eigen zeggen, had kunnen doen was een bezoekje brengen aan Günter, de beste worstenkraam van Stockholm. Hij ontmoet daar behalve een calorierijke zigeunerworst met zuurkool en Franse mosterd het arrestatieteam van Peetwee. Nadat Johansson getroffen door een beroerte in elkaar zakt brengt het arrestatieteam hem met lawaai en lichten naar een nabijgelegen ziekenhuis. Na anderhalve dag komt hij weer bij bewustzijn in het gezelschap van neurologe Ulrika Stenholm.
Stenholm die op de hoogte is van de vlekkeloze reputatie van haar patiënt grijpt de gelegenheid aan om de voormalig politieman op de hoogte te brengen van een oude onopgeloste zaak die recent is verjaard. Het gaat over de verkrachting en moord op de negenjarige Yasmine Ermegan die met haar Iraanse ouders nog niet zo lang in Zweden woonden. Haar lichaam werd verpakt in vuilniszakken aangetroffen in een nabijgelegen bos.
Dokter Ulrika Stenholm heeft in de nalatenschap van haar vader, een predikant, informatie aangetroffen die nieuw licht laat schijnen op deze zaak. Samen met zijn oud-collega en goede vriend Bo Jarnebring gaat Johansson aan de slag.  Waarbij hij nauwlettend in de gaten wordt  gehouden door zijn echtgenote Pia en ongevraagd voorzien van weliswaar nuttige maar in de wind geslagen adviezen op het gebied van voeding en beweging.

In Het laatste woord geeft schrijver Leif GW Persson de drie gouden regels van Lars Johansson voor moordonderzoek vrij. Je moet je schikken naar de situatie, het niet onnodig ingewikkeld maken en het toeval haten. Criminoloog Persson weet zelf alles wat er te weten valt over moordonderzoek en treedt regelmatig in de media op. Of zoals zijn personage Johansson het zegt: “die gestoorde hoogleraar bij de Nationale Directie Politie, die regelmatig in Opsporing verzocht een boel onzin zit te verkopen.”
Persson laat in Het laatste woord oud-politieman Johansson zich verbazen over de wijze waarop veel mensen in de samenleving extreme ideeën hebben over de strafmaat en hierbij liefst zelf als eigen rechter willen optreden. De eigenzinnige speurder die om een hoek kan kijken blijft streven om de handhaving van wetten en de toepassing van rechtspraak uit handen te houden van de slachtoffers. Een waardevolle boodschap verpakt in een sublieme misdaadroman.

Meer Leif Persson op Blue Owl Books

De man die de draak doodde - Leif GW Persson

Flaptekst:
Evert Bäckstrom heeft van zijn dokter de opdracht gekregen gezonder te leven, maar zijn pogingen daartoe doen zijn toch al niet vrolijke humeur geen goed. Met een slecht gemoed werkt hij aan een schijnbaar eenvoudige moordzaak die zich echter binnen enkele dagen ontwikkelt tot een gecompliceerde meervoudige zaak die te maken lijkt te hebben met een uit de hand gelopen overal op het beveiligingsbedrijf Securicor.
De media storten zich op de zaak; het land heeft behoefte aan een held die het recht doet zegevieren. Anna Holt, net benoemd tot hoofd van de politie, heeft dringend iemand nodig die die taak op zich neemt - en Bäckstrom is de aangewezen man om de zaak op te lossen.

De man die de draak doodde - Leif GW Persson
Publicatiedatum: 2011
Originele titel: Den som dödar draken (2008)
Vertaling: E. van der Heijden & K. Snoeijing
Uitgeverij: De Bezige Bij - Cargo
ISBN:  90-234-6935-6 / 412 p.

BOB-score 4/5

Ik luister
“Dit is een boos sprookje voor volwassen kinderen” schrijft Leif GW Persson in het voorwoord van zijn achtste misdaadroman De man die de draak doodde. Of beter een roman over een misdaad.
Een Scandinavische misdaad die wordt gepleegd op het sinds duizend jaar klassieke moord-slachtoffer. Een alleenstaande man op leeftijd, aan de zelfkant van de maatschappij, met ernstige alcoholproblemen, of in de termen van de leider van het vooronderzoek hoofdinspecteur bij Evert Bäckstrom: “Gewoon een zuipschuit.”.
Hij is terug, Bäckstrom, de zeer ervaren politieman die iedere gedachte van criminelen kan lezen en verklaren. De man die razendsnel beschikbare data kan analyseren en hier onnavolgbare conclusies uit kan trekken en die de Bourgondische kanten van het leven feilloos weet te vinden. Eerder wist deze politieman in het boek Linda al aan grote bevolkingsgroepen wangslijm te ontfutselen voor DNA-onderzoek en speelde hij een opzienbarende rol in het onderzoek naar de moord op Olaf Palme.
Het is ‘s morgens rond een uur of zes als de Somalische vluchteling, krantenjongen en fietskoerier Septimus Akofeli het levenloze lichaam aantreft van de gepensioneerde Karl Danielsson. Vakkundig bewerkt met een geëmailleerde ijzeren pannendeksel en gedegen afgerond met een wurgende stropdas voorzien van een extra oudewijvenknoop.
Bäckstrom kan zijn leidinggevende hoofdcommissaris Anna Holt in drie minuten verslag uitbrengen hoe deze zaak in elkaar steekt. Het slachtoffer zuipschuit die door de dader, zeer waarschijnlijk ook een zuipschuit, om het leven is gebracht. Alles geheel onder controle.
Onder controle maar niet dankzij het multiculturele team dat Bäckstrom moet helpen. In zijn eigen bewoordingen: een Russin, een jonge roetkip, een militante pot, een folkloredanser, een domkop en de vervloeking van iedere leidinggevende. Vakkundig wordt de eerste onderzoeksrichting uitgezet naar een oud-politieman die als voormalig bokser al een slechte reputatie had.
Hoofdcommissaris Anna Holt doet intussen haar best om de dikke cherubijn van middelbare leeftijd die met kapotte vleugels in haar schoot is gevallen zo goed mogelijk af te schermen van de media. Maar wanneer Bäckstrom op geheel eigen wijze de gebroeders Ibrahim en hun neef Hassan Talib, alle drie zware criminelen, onschadelijk weet te maken is er geen houden meer aan. Het oplossen van de moord op Karl Danielsson is daarbij vergeleken kinderspel voor deze steunpilaar van de samenleving.
In de misdaadromans van criminoloog Leif GW Persson treft de lezer een rijke schakering aan personages aan. De ene kant van het spectrum geeft onderdak aan hoofdcommissaris Lars Martin Johansson. De man die om een hoek kan kijken zoals zijn medewerkers die hem op handen dragen hem omschrijven. Het andere einde van het spectrum wordt ingenomen door Evert Bäckstrom. In hem komen alle slechte eigenschappen van politiemensen bijeen en trekken samen tot een groot zwart gat dat met vrees wordt bekeken door de meeste van zijn collega’s.
Echter het zwarte gat trekt sterk aan misstanden in de samenleving en zo vallen daders als rijpe appelen in de schoot van Bäckstrom. Wanneer je hem “ik luister” hoor zeggen weet je dat er vanalles kan en zal gaan gebeuren maar luisteren zal daar geen deel van uitmaken. 
De zwarte humor en het personage Bäckstrom zal niet door iedere lezer worden gewaardeerd. Het verhaal zelf staat als een huis en als boos sprookje is het uitermate goed geslaagd.
Voor zijn boek Den döende detektiven ontving grootmeester Persson, die al dertig jaar misdaadromans schrijft, voor de derde keer de prijs voor beste Zweedse misdaadroman. De uitgeverij heeft de Nederlandse rechten inmiddels al in handen.

Meer Leif GW Persson op Blue Owl Books